Η διαπίστωση αυτή οδήγησε τους αρχαιολόγους να επεκτείνουν την αναζήτησή τους στην γύρω
περιοχή, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την ανακάλυψη μιας πληθώρας αντικειμένων, ανθρώπινων και ζωικών καταλοίπων από την Νεολιθική, Γαλλικό-ρωμαϊκή κοινωνία και την κοινωνία των Μεροβιγκίων.
Το κρανίο φαίνεται να έχει σκόπιμα επιμηκυνθεί με την πρακτική που είναι γνωστή ως κρανιακή παραμόρφωση, η οποία συνήθως συνδέεται με τους αρχαίους Μεσοαμερικανικούς πολιτισμούς και ασκήθηκε εκτενώς στην Ευρώπη, την Αφρική, την Ασία, και τη Νότια Αμερική.
Η Κρανιακή παραμόρφωση επιτυγχάνεται κατά τη φυσιολογική ανάπτυξη του κρανίου ενός παιδιού με την εφαρμογή δύναμης μέσω σύνδεσης της κεφαλής του με κομμάτια από ξύλο ή συνδέοντάς το σε ύφασμα. Τυπικά διεξάγεται σε ένα βρέφος, γιατί το κρανίο είναι πιο εύκαμπτό στις μικρές ηλικίες.
Ανακαλύφθηκε σε έναν τάφο που ανήκει σε μια γυναίκα που κατείχε σαφώς μια υψηλή θέση στην κοινωνία, λόγω του ότι θάφτηκε με μια πλούσια ποικιλία από θησαυρούς συμπεριλαμβανομένου από χρυσές πινέζες, ένα ασημένιο καθρέπτη, χάντρες από γυαλί και κεχριμπάρι, μια χτένα κατασκευασμένη από κέρατο ελαφιού και μια σειρά άλλων προϊόντων.
Η Κρανιακή παραμόρφωση συχνά συνδέονταν με την ελίτ της κοινωνίας και επιβεβαίωνε την υψηλή θέση τους.
Το σημαντικό ερώτημα βέβαια είναι γιατί; Μια σειρά από εναλλακτικές θεωρίες έχουν προτείνει ότι η πρακτική έγινε για να μιμηθεί μια φυλή των ανθρώπων που γεννήθηκαν με επιμήκη κρανία και οι οποίοι προφανώς ήταν μεγάλης εκτίμησης.
Πολλά ερωτήματα όμως παραμένουν ακόμα αναπάντητα.
Αποκάλυψη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου