Σχολείο ανάλογο με την κοινωνία που χτίζεις
Μια συζήτηση που δεν έγινε ποτέ οδηγεί τις κυβερνήσεις σε διαρκείς
αλλαγές-πειραματισμούς στο εκπαιδευτικό σύστημα και κάνει τις φωνές
διαμαρτυρίας να πολλαπλασιάζονται. Αποτέλεσμα: όλα τριγύρω αλλάζουνε κι
όλα τα ίδια μένουν.
Διαμαρτύρονται
οι καθηγητές των Αγγλικών για την υποβάθμιση του μαθήματός τους. Ομοια
διαμαρτύρονται οι καθηγητές της Πληροφορικής, της Αισθητικής Αγωγής και
της Τεχνολογίας. Εχουν δίκιο; Πιθανόν ναι, πιθανόν όχι. Εξαρτάται για
ποιο σχολείο μιλάμε. Κι εδώ ακριβώς προκύπτει το πρόβλημα: βρισκόμαστε
προ των πυλών ακόμη μιας εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, χωρίς να έχουμε
αποφασίσει για το πιο σημαντικό: τι σχολείο θέλουμε και τι θέλουμε να
γνωρίζουν οι μαθητές ολοκληρώνοντας τη φοίτησή τους στη Δευτεροβάθμια
Εκπαίδευση. Θέλουμε ένα σχολείο που να μαθαίνει στους μαθητές γνώσεις
γενικής παιδείας; Θέλουμε ένα σχολείο που να ανακαλύπτει και να
καλλιεργεί τα ταλέντα των μαθητών του; Θέλουμε ένα σχολείο που να δίνει
επαγγελματικά εφόδια και να παράγει πολίτες έτοιμους για δουλειά;
Θέλουμε ένα σχολείο που να συμβάλλει στην οικονομική ανόρθωση της χώρας;