Στο αποκορύφωμα του φαινομένου εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα και πυρακτώνονται έως 20 «πεφταστέρια» ανά ώρα, με ταχύτητα περίπου 50 χιλιομέτρων/ώρα. Οι Λυρίδες μερικές φορές δημιουργούν πολύ φωτεινά πεφταστέρια με μακριές ουρές, ορατές στον ουρανό επί αρκετά δευτερόλεπτα. Κάποιες χρονιές μάλιστα, τα μετέωρά τους έφθασαν μέχρι και τα 100 χλμ/ώρα.
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα του ΑΠΕ-ΜΠΕ, η συγκεκριμένη βροχή μετεώρων, που καταγράφηκε για πρώτη φορά το 687 π.Χ. από τους Κινέζους, φαίνεται να προέρχεται από τον αστερισμό της Λύρας, από όπου πήρε το όνομά της, και ιδίως από τον αστέρα Βέγα (Άλφα Λύρας), ο οποίος είναι το πιο λαμπρό άστρο του συγκεκριμένου αστερισμού και το δεύτερο φωτεινότερο άστρο του νυχτερινού ουρανού του βορείου ημισφαιρίου.
Η πραγματική, όμως, πηγή προέλευσης είναι ο κομήτης «Θάτσερ», που ανακάλυψε το 1861 ο Αμερικανός Α. Θάτσερ, ο οποίος αφήνει στο πέρασμά του μια μακριά ουρά σκόνης και σωματιδίων, που διασταυρώνεται κάθε χρόνο με την τροχιά του πλανήτη μας. Ο κομήτης εκτιμάται ότι θα ξαναπεράσει πολύ κοντά από τη Γη το έτος 2276, καθώς η τροχιά του γύρω από τον Ήλιο διαρκεί περίπου 415 χρόνια.
Τα απομεινάρια από την ουρά του, μετά το τελευταίο κοντινό πέρασμά του τον 19ο αιώνα, αιωρούνται ακόμα στο διάστημα και συνεχίζουν κάθε χρόνο να προκαλούν τη «βροχή» των Λυρίδων. Ορισμένοι αστρονόμοι εκτιμούν ότι η επόμενη θεαματική βροχή Λυρίδων θα λάβει χώρα το 2040-41.
Αποκάλυψη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου