Οι πετρελαιοκηλίδες που προκαλούνται από θαλάσσια ατυχήματα έχουν
επιπτώσεις στη θαλάσσια ζωή, οι οποίες μπορεί να διαρκέσουν ακόμα και
δεκαετίες μετά το συμβάν.
Αυτό αποδεικνύει πρόσφατη ομοσπονδιακή μελέτη στο Prince William Sound της Αλάσκα, όταν
διέρρευσαν από το σούπερ τάνκερ Exxon Valdez περίπου 30.000.000 γαλόνια πετρελαίου περίπου 25 χρόνια πριν, δημιουργώντας τη δεύτερη μεγαλύτερη διαρροή, μετά την καταστροφή του Deepwater Horizon. Για πρώτη φορά μετά από 25 χρόνια, οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι ο αριθμός των θαλάσσιων ενυδρίδων που ζουν στην περιοχή, έχει αρχίσει να επιστρέφει στα προ-διαρροής επίπεδα.
Ένας από τους λόγους για τους οποίους πήρε τόσο καιρό, σύμφωνα με τη μελέτη, είναι ότι οι θαλάσσιες ενυδρίδες τρέφονται με μύδια και το πετρέλαιο, από τη διαρροή, παρέμεινε στον πάτο του νερού για πολλά χρόνια, μετά τη διαρροή.
«Ενα από τα διδάγματα που μπορούμε να πάρουμε από αυτό είναι ότι οι χρόνιες επιπτώσεις του πετρελαίου στο περιβάλλον μπορεί να διαρκέσουν για αρκετές δεκαετίες» εξηγεί η επικεφαλής συγγραφέας της έρευνας και βιολόγος Μπρέντα Μπαλάτσι.
Η θαλάσσια ενυδρίδα χρησιμοποιεί την παχιά γούνα της για να επιβιώσει στο κρύο νερό, ωστόσο όταν η γούνα λερώνεται με πετρέλαιο χάνει τη φυσική της μόνωση και στην προσπάθεια του ζώου να καθαριστεί, προσλαμβάνει ακόμη περισσότερο πετρέλαιο.
Αυτό αποδεικνύει πρόσφατη ομοσπονδιακή μελέτη στο Prince William Sound της Αλάσκα, όταν
διέρρευσαν από το σούπερ τάνκερ Exxon Valdez περίπου 30.000.000 γαλόνια πετρελαίου περίπου 25 χρόνια πριν, δημιουργώντας τη δεύτερη μεγαλύτερη διαρροή, μετά την καταστροφή του Deepwater Horizon. Για πρώτη φορά μετά από 25 χρόνια, οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι ο αριθμός των θαλάσσιων ενυδρίδων που ζουν στην περιοχή, έχει αρχίσει να επιστρέφει στα προ-διαρροής επίπεδα.
Ένας από τους λόγους για τους οποίους πήρε τόσο καιρό, σύμφωνα με τη μελέτη, είναι ότι οι θαλάσσιες ενυδρίδες τρέφονται με μύδια και το πετρέλαιο, από τη διαρροή, παρέμεινε στον πάτο του νερού για πολλά χρόνια, μετά τη διαρροή.
«Ενα από τα διδάγματα που μπορούμε να πάρουμε από αυτό είναι ότι οι χρόνιες επιπτώσεις του πετρελαίου στο περιβάλλον μπορεί να διαρκέσουν για αρκετές δεκαετίες» εξηγεί η επικεφαλής συγγραφέας της έρευνας και βιολόγος Μπρέντα Μπαλάτσι.
Η θαλάσσια ενυδρίδα χρησιμοποιεί την παχιά γούνα της για να επιβιώσει στο κρύο νερό, ωστόσο όταν η γούνα λερώνεται με πετρέλαιο χάνει τη φυσική της μόνωση και στην προσπάθεια του ζώου να καθαριστεί, προσλαμβάνει ακόμη περισσότερο πετρέλαιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου