Για «παρενέργειες» από πειράματα γεωμηχανικής ανησυχούν οι επιστήμονες

Τους φόβους ότι η διεξαγωγή πειραμάτων γεωμηχανικής με στόχο τον έλεγχο του κλίματος θα μπορούσε να φέρει αποτελέσματα αντίθετα από τα επιθυμητά ενισχύουν τα ευρήματα μιας νέας μελέτης. Βρετανοί επιστήμονες προειδοποιούν ότι μία από τις πιθανές επιπτώσεις είναι η πρόκληση παρατεταμμένης ξηρασίας στους τροπικούς.

Οι ερευνητές από το βρετανικό πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ θέλησαν να μελετήσουν τι θα συνέβαινε εάν συνάδελφοί τους επιχειρούσαν να πυροδοτήσουν τεράστιες τεχνητές ηφαιστειακές εκρήξεις - μία από τις μεθόδους που έχουν προταθεί με στόχο την ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής, εάν αποτύχουν οι προσπάθειες περιορισμού των αερίων του θερμοκηπίου με πιο... ορθόδοξους τρόπους.

Τέτοιες εκρήξεις θα μπορούσαν να προκληθούν με τη διασπορά στην ατμόσφαιρα σωματιδίων θειικού άλατος, τα οποία θα μπλόκαραν το ηλιακό φως.
Με τη χρήση υπολογιστικών μοντέλων, οι επιστήμονες είδαν ότι ναι μεν τα σωματίδια θα απορροφούσαν μέρος της θερμότητας του ήλιου, αλλά θα απορροφούσαν και θερμική ενέργεια από την επιφάνεια του πλανήτη, η οποία όπως εξηγούν «σταθεροποιεί το τμήμα της ατμόσφαιρας, μέσα στο οποίο ζούμε, περιορίζοντας την ανάβληση αέρα».
«Στους τροπικούς, οι βροχές προέρχονται σε μεγάλο βαθμό από την ταχεία ανάβλυση αέρα, οπότε [μια τεχνητή έκρηξη] θα έφερνε μείωση της επιφανειακής βροχόπτωσης», δήλωσε στο BBC ο Άντριου Τσάρλτον-Πέρες, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που δημοσιεύει τα αποτελέσματα της μελέτης της στην επιθεώρηση Environmental Research Letters.
Η βροχόπτωση θα μειωνόταν κατά 30%, κάτι που με τη σειρά του θα έπληττε άμεσα τα δάση βροχής της Νοτίου Αμερικής και της Ασίας αυξάνοντας τις πιθανότητες ξηρασίας στην Αφρική.
Παρότι τα μοντέλα έδειξαν ότι η εφαρμογή μιας τέτοιας μεθόδου θα μπορούσε να αποτρέψει μια μεγάλη άνοδο της θερμοκρασίας, οι ξηρασίες που θα προκαλούσε θα επηρέαζαν δισεκατομμύρια ανθρώπους, καθώς και τα ευάλωτα τροπικά δάση που λειτουργούν παράλληλα ως αποθήκες διοξειδίου του άνθρακα.
«Οι αλλαγές θα λάμβαναν χώρα τόσο γρήγορα που ο κόσμος θα είχε ελάχιστο χρόνο να προσαρμοστεί», προειδοποίησε ο Δρ. Τσάρλτον-Πέρες.
Οι έως σήμερα προταθείσες μέθοδοι γεωμηχανικής βασίζονται συνήθως στην αντανάκλαση του ηλιακού φωτός πίσω στο διάστημα ή στον περιορισμό του διοξειδίου του άνθρακα.
Τέτοιες λύσεις, ωστόσο, έχουν πολλούς πολεμίους στην επιστημονική κοινότητα εν μέσω φόβων ότι θα μπορούσαν να προκαλέσουν χειρότερα δεινά, π.χ. να μειώσουν τη βροχόπτωση σε περιοχές του βορείου ημισφαιρίου, να επιδεινώσουν την καταστροφή του όζοντος, να επηρεάσουν τη διαδικασία σχηματισμού νεφών, να επιβραδύνουν την ανάπτυξη της βλάστησης ή να επιταχύνουν την οξίνιση των ωκεανών.
naftemporiki