Σε αυτό το συμπέρασμα οδηγήθηκαν γιατροί και βιολόγοι της Μόσχας. Η έρευνά τους θα βοηθήσει να βρεθεί τρόπος να εξουδετερωθούν οι επικίνδυνοι «αδέσποτοι» φορείς της κληρονομικότητας, και αυτό θα αποτελέσει μία σημαντική συμβολή στη μάχη κατά του καρκίνου.
Όταν το κύτταρο πεθαίνει, τα μακρά μόρια του DNA του υπό την επίδραση ενζύμων διασπώνται σε μικρά θραύσματα. Αυτά τα τμήματα των φορέων της κληρονομικότητας καταλήγουν στο κυκλοφορικό σύστημα, οπότε μπορούν να μεταφερθούν σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος.
Παρόμοια «αδέσποτα» DNA συχνά σχηματίζονται από κύτταρα όγκων και επιταχύνουν στον οργανισμό την ανάπτυξη των νεοπλασμάτων – επιταχύνουν τη διαίρεση των καρκινικών κυττάρων, προσδιόρισαν οι ειδικοί του Ιατρικο-γενετικού Επιστημονικού Κέντρου (ΙΓΕΚ) της Μόσχας και του Ερευνητικού Ινστιτούτου Επείγουσας Ιατρικής της Ρωσικής Ακαδημίας Ιατρικών Επιστημών (ΡΑΙΕ).
Η συμπεριφορά των καρκινικών κυττάρων είναι ένα από τα δημοφιλέστερα θέματα της σύγχρονης βιολογίας. Η χημειοθεραπεία συχνά εστιάζεται μόνο για να προκαλέσει στα καρκινικά κύτταρα οξειδωτικό στρες και έτσι να τα καταστρέψει. Ωστόσο, ο όγκος συχνά αντιστέκεται στη δράση της χημειοθεραπείας.
Τα καρκινικά κύτταρα αποδεικνύονται ικανά σε αυτό, μεταξύ άλλων και χάρη στα εξωκυτταρικά «αδέσποτα» DNA. Οι επιστήμονες από το Ερευνητικό Ινστιτούτο Επείγουσας Ιατρικής και ΙΓΕΚ μελέτησαν, πώς το εξωκυτταρικό DNA επηρεάζει τα κύτταρα του καρκινώματος, του καρκίνου του στήθους. Παρόμοια μελέτη διεξήχθη για πρώτη φορά σε καρκινικά κύτταρα.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν, ότι αν μία καλλιέργεια καρκινικών κυττάρων βρίσκεται σε επαφή με οξειδωμένο DNA, για παράδειγμα, επί μία ώρα, τότε σε αυτήν την καλλιέργεια εμφανίζονται πολλά κύτταρα με ασταθές γονιδίωμα. Με την πάροδο του χρόνου τέτοια «ασταθή» κύτταρα πεθαίνουν, που είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται ο οργανισμός στη μάχη με τον καρκίνο.
Αλλά όταν στην καλλιέργεια των καρκινικών κυττάρων ένα «αδέσποτο» DNA επιδρούσε για αρκετή ώρα, ας πούμε για μία μέρα, τότε τα καρκινικά κύτταρα αντί να πεθαίνουν άρχιζαν να διαιρούνται με μεγάλη ταχύτητα, εξήγησε η επιστημονική συνεργάτης του εργαστηρίου μοριακής βιολογίας του ΙΓΕΚ της ΡΑΙΕ Άννα Αλεξέγιεβα.
Αποδεικνύεται ότι ο όγκος μπορεί να προσαρμόζεται σε βλαπτική για αυτόν επίδραση. Και αυτό μπορεί να αλλάξει τη στρατηγική της θεραπείας σε μια σειρά σοβαρών ασθενειών, τονίζει η ερευνήτρια. Ωστόσο, είναι σημαντικό να καταλάβουμε, τι ακριβώς στο εξωκυτταρικό DNA επιδρά τόσο ισχυρά στα κύτταρα.
Αυτό ακριβώς το θέμα μελετούν τώρα οι επιστήμονες από τα δύο επιστημονικά κέντρα. Το ερευνητικό έργο προτείνει τη δημιουργία μεθόδων εξουδετέρωσης των «αδέσποτων» μορίων της κληρονομικότητας, καταλήγει η Άννα Αλεξέγιεβα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου